Od początku świata

Izaak i Iszmael

Abraham w Gerar
Abraham postanowił przeprowadzić się na południe.  Opuścił Hebron, gdzie mieszkał przez dwadzieścia pięć lat i wyruszył do Gerar, na ziemi Filistynów.
Tak jak uczynił to już wcześniej w Egipcie, Abraham i tym razem ukrył fakt, że Sara jest jego żoną, obawiając się, że Filistyni mogą go zabić.  Wierząc, że Sara jest siostrą Abrahama, król Filistynów - Abimelech sprowadził ją do swego pałacu.  Ale B-g nawiedził króla i jego poddanych plagami, by nie mogli się do niej zbliżyć.  Jak tylko król dowiedział się jaka jest przyczyna kary, wezwał Abrahama i prosił go o przebaczenie.  By naprawić szkody moralne jakie uczynił, obdarował Abrahama i Sarę wieloma darami.  Abraham modlił się do Boga, by Abimelech i jego dwór zostali wyleczeni i B-g odpowiedział na jego modlitwy.  Abimelech i jego lud wiedzieli, że Abraham był świętym człowiekiem i błagali go, by pozostał w ich kraju.   Abraham zgodził się i pozostał w Gerar przez dwadzieścia sześć lat.
Narodziny Izaaka

Czytaj dalej

DrukujEmail

Przymierze

Policz gwiazdy
Po zwycięstwie Abrama nad Chedarlaomerem, B-g objawił się Abramowi i obiecał mu dalszą ochronę oraz wielką nagrodę.  Abram wykrzyknął: „Co mi po wielkim bogactwie, skoro jestem bezdzietny i nie będzie nikogo, kto przejmie moja plony mojej pracy, gdy mnie zabraknie?”
Padła odpowiedź pełna pocieszenia, że nie obcy będzie po nim dziedziczyć, lecz jego własne dziecko.  Aby podkreślić awgę Swych słów, B-g wywołał Abrama z jego namiotu i powiedział, by spojrzał w górę.  Abram stanął przy wejściu do namiotu i usłyszał słowa B-ga: „Popatrz w górę i policz gwiazdy, jeśli jesteś w stanie to zrobić.” I dodał: „takie będzie twoje potomstwo”.
Mimo że Abram był już starym człowiekiem i jego żona nie mogła już raczej liczyć na urodzenie dziecka po tylu latach bezdzietności, Abram uwierzył w obietnicę B-ga i B-g wynagrodził go za tę głęboką wiarę.  B-g znów objawił się Abramowi, lecz tym razem wizja ta nie miała tak pocieszającego charakteru. I rzekł do Abrama: „Na pewno wiesz, że twoje potomstwo będzie obce w obcej ziemi i będą oni niewolnikami i będą cierpieć przez czterysta lat.

Czytaj dalej

DrukujEmail

Życie naszego Praojca Abrahama

Rodzina Abrama
Jedną z najważniejszych osób na dworze Nimroda w Ur Chaldejskim w Babelu, czy Babilonii, był Terach, syn Nahora, wielkiego syna Ebera. Terach miał trzech synów: Abrama, Nahora, i Harana.
Narodziny Abrama
Nocą, przed narodzinami Abrama, astrologowie Nimroda zebrali się w domu Teracha. Patrząc w nocne niebo, wyczytali z konstelacji gwiazd, że nowonarodzone dziecko ma stać się przywódcą i ojcem potężnego narodu. To odkrycie przekazano Nimrodowi, który uląkł się, że ta nowa gwiazda przyćmi jego własną.
Zamach Nimroda na życie Abrama
Nimrod nakazał Terachowi, by przyniósł swoje nowonarodzone dziecko do pałacu, by je zabić. Terach próbował odwieść Nimroda od tego zamiaru, lecz bezskutecznie. Zaryzykował własne życie i życie całej swojej rodziny, uży podstępu, oszukał władcę.  Abram był ukryty w jaskini.

Czytaj dalej

DrukujEmail

Wieża Babel

Pycha ludzkości
Pod koniec życia Pelega wydarzyło się coś, co odmieniło życie społeczne wszystkich ludzi na ziemi.
Po potopie, człowiek zaczął ponownie rozmnażać sie i zapełniać ziemię. Wszyscy ludzie mówili jednym językiem, przez co komunikacja ludzka była doskonała. Pokolenia ludzi sprzed potopu były zainteresowane jedynie same sobą; myśleli o sobie w kategoriach nad-człowieka i żyli tylko i wyłącznie dla siebie; używali przemocy przeciwko słabszym jednostkom, nie zwracając uwagi na prawa i zasady rządzące światem. Nowe generacje ludzi narodzonych po potopie były inne, kierowały się innymi regułami w życiu. Jednostka nie liczyła już tylko na siebie – postrzegała sie jako część wspólnoty i jako taka dopiero miała znaczenie; była zobowiązana do podporządkowania swoich interesów interesom całej grupy. W sytuacji ograniczenia się jedynie do tego rodzaju życia społecznego wszystko mogło się udać... Lecz przedobrzyli. Olbrzymia siła, która wyrosła z ich organizacji i dobrej woli uczyniła ich dumnymi tak bardzo, że zwrócili się przeciwko B-gu.

Czytaj dalej

DrukujEmail

Noe i potop

Niegodziwość ludzi
Noe, syn Lemeka, odziedziczył mądrość i wiedzę po swoim dziadku Matuzalemie. Był on prawym i pobożnym człowiekiem.
Kiedy Noe miał pięćset lat, miał trzech synów--Szema, Hama i Jafeta. Oni także byli nabożnymi ludźmi, kochającymi i bojącymi sie B-ga, w odróżnieniu od pozostałych mieszkańców ziemi, którzy stopniowo stawali się coraz bardziej zdeprawowani. Niestety ani Noe ani Matuzalem nie mogli naprawić złego postępowania ludzi wokół nich, pomimo wielu ostrzeżeń B-ga zesłanych do nich poprzez członka ich społeczności. Każdy myślał jedynie o własnym powodzeniu i przestrzegał tylko tych praw, które przynosiły mu korzyść. Wzajemny szacunek i współpraca dała im tylko sposobność do przemocy i grzechu.
W końcu B-g dał im ostatnią szansę. Rozkazał Noemu, aby powoli wybudował arkę, taka by skończył jaw przeciągu stu dwudziestu lat. To był ostatni okres łaski, w którym ludzie mogli zmienić złe ścieżki swojego postępowania. Czas upłynął, a ludzie nadal nie okazali skruchy. Tak, więc zatrważające było ogólne zepsucie moralne, przez które B-g zdecydował się zniszczyć całe życie przez powszechny Potop; nie tylko ludzie, ale i zwierzęta miały zostać zgładzone, tak, aby nie został żaden ślad po tym czasie niegodziwości.

Czytaj dalej

DrukujEmail