SPISANE DAWNIEJ I DZIŚ

Złączyć się z Boskością

złączyć się s B-ciąPonieważ Bóg chce, byśmy się z Nim zjednoczyli, a nie tylko

Mu podporządkowali, dał nam zdolność osiągnięcia prawdziwej jedności z naszym boskim źródłem.

Bóg nie stworzył naszego bytu pod postacią „szczelnej” rzeczywistości.

Nawet człowiek bez reszty skupiony na świecie materialnym może uchwycić rąbek większej rzeczywistości, ponieważ Bóg nie ma nic przeciwko temu, że by promyk światła od czasu do czasu wymknął się z naczynia. Bywa, że niespodziewanie doświadczymy czegoś, co rozdzwoni się w naszych uszach dźwiękiem wyższej prawdy. Tylko od nas zależy, czy usłyszymy ten dzwonek i poszukamy sposobu, jak złączyć się z boskością.https

DrukujEmail

Tajemnice miesiąca ELUL

Nasi mędrcy uczyli, że w saElul2mej nazwie ostatniego miesiąca roku, jeżeli rozpatrywać nazwę „ELUL”, jak abrewiaturę, jest zaszyfrowana bardzo istotna dla nas informacja.

Dotyczy ona przede wszystkim przygotowania duchowego, które powinno poprzedzać nadejście Rosz HaSzana oraz Jom Kippur.

Z przekazów chasydzkich zachowały się cztery wersje rozszyfrowania nazwy miesiąca Elul:

  1. "אנה לידו ושמתי לך" – "Ina lejado we-samti lach" - "Ale ten, kto nie czyhał, ale Bóg nadarzył pod rękę jego – On wyznaczy to miejsce, dokąd ma uciec” (Humasz, Księga Szmot, 21:13). W tym zdaniu mowa o kimś, kto popełnił niezamierzone przestępstwo, zabójstwo według praw Tory, będzie musiał szukać schronienia w specjalnie przeznaczonych miastach-schronach. Nietrudno tu zrozumieć, że w sensie duchowym, mowa tu o symbolicznej ucieczce od „zła”, które było źródłem grzechu. Tu chasydyzm kieruje Żyda do szukania „schronu” Torze, do całkowitego zagłębienia się w jej słowach, poznawania jej mądrości.
  2. "אני לדודי ודודי לי" – "Ani le-dodi we-dodi li”: "Ja (należę) do mojego ukochanego, zаś ukochany mój – do mnie …" (Szir-Aszirim, 6:3). Według komentarzy mędrców do ksiąg świętych, kochankowie, o których mowa w „Pieśni nad Pieśniami” – słowa te są nawiązaniem do Wiekuistego oraz Narodu Żydowskiego.
  3. "איש לרעהו ומתנות לאביונים” – „Isz le-reu u-matanot le-ewionim” – Dni, w które naród Judei walczył z wrogami swoimi o pokój… - świętować i weselić się, przekazując podarunki sobie nawzajem oraz ludziom biednym” (Megilat Ester, 9:22). Ten werset zawiera przesłanie o tym, że wykonując przykazanie miłosierdzia, niosąc pomoc bliźniemu, jednocześnie chronimy siebie od „wrogów swoich”. Uwaga: nie tylko chronimy siebie od wroga, ale dokładnie „od wroga swojego”. Oznacza to, że walczymy z własną znieczulica i obojętnością, ze wszystkim, co stanowi przeszkodę dla naszej duszy w dążeniu zbliżenia się z Wszechmogącym.
  4. "את לבבך ואת לבב" – "Et lewowecho weet lewow ": "I usposobi Wiekuisty, Bóg twój, serce twoje, i serce potomstwa twojego, abyś miłował Wiekuistego, Boga twojego całym sercem i całą duszą twoją – gwoli życiu twojemu.”Humasz, Dwarim, 30:6). W tym zdaniu mowa o otwarciu naszego serca, innymi słowy – chodzi o tszuwę.

– "Et lewowecho weet lewow ": "I usposobi Wiekuisty, Bóg twój, serce twoje, i serce potomstwa twojego, abyś miłował Wiekuistego, Boga twojego całym sercem i całą duszą twoją – gwoli życiu twojemu.”Humasz, Dwarim, 30:6). W tym zdaniu mowa o otwarciu naszego serca, innymi słowy – chodzi o tszuwę.

Jest jeszcze jedno – piąte rozszyfrowanie nazwy miesiąca „ELUL” - od Rebbe Lubawich:

"לויאמרו לאמר אשירה" – "Laszem waemru lejmor aszira " - "Wtedy zaśpiewał Mojżesz i synowie Izraela pieśń tę Wiekuistemu, a rzekli w tych słowach: Zaśpiewam Wiekuistemu…. " (Humasz, Księga Szmot, 15:1). Tu są wymienione pierwsze słowa pieśni dziękczynnej, którą zaśpiewali synowie Izraela po tym, jak stali się świadkami cudu, gdy Morze Czerwone się rozstąpiło. W tych słowach zaszyfrowany jest „piąty element” miesiąca Elul: rzeczywiste i pełne wyzwolenie narodu Żydowskiego- Geula. Tak więc każdy z nas powinien dostojnie pożegnać odchodzący rok żydowski, by rok następny mogł być szczęśliwy, rokiem spełnieniem nadziei.

(Z rozmów z Rebbe „Dwar Malchus”, 5751 / 1991 r.)

DrukujEmail

Rabi Lewi Iicchak Schneerson

Icchak Lewi

Swoje życie poświęcił dla innych.

Dzień 20 Aw - yahrzeit - rocznica śmieci Rabina Lewiego Icchaka Schneersona, ojca Rebbe Lubawicz.

Uwięziony i zesłany do Kazachstanu za swoją działalność na rzecz społeczności żydowskiej Związku Radzieckiego. Władze sowieckie nie zgadzali się na swobody religijne oraz określenie tożsamości Żydowskiej ludności, nie pozwalali szerzyć wiedzę i oświatę wśród Żydów radzieckich. Właśnie za to Rabi Lewi Icchak został uwięziony – zesłany. Zmarł dnia 20 Aw 5735 (28 lipca 1975r.)

Rabi Lewi Iicchak urodził się dnia 18 Nissan, 5638 (1878) w mieście Podrownah (ok. Gomel) w rodzinie Rabiego Barucha Schneura i Zeldy Rachel Schneerson. Jego pradziadek był trzecim Chabad Lubawicz Rebbe, Rabi Menachem Mendel Schneersohn.

Rabi Lewi Icchak Schneerson był wielkim uczonym Kabalistą. Wybór jego dzieł był wydany w pięciu tomach pod wspólną nazwą Likudei Lewi Icchak, jednak znakomita większość została skonfiskowana i spalona przez władze sowieckie podczas stalinowskiego reżymu.

"Swoje życie poświęcił dla innych" - tak o swoim Ojcu powiedzał Rebbe.

Pomagał nie mającym swobód obywatelskich Żydom w Żwiązku Radzieckim zachowywać żydowską tradycję, szerzył wiedzę o judaizmie.

Mając pełną świadomość tego, że działając w ten sposób, naraża swoje życie na nibezpieczeństwo oraz że mogą jego pozbawić możliwości studiowania Tory – na przykład areszt, więzienię, wysłanie do obozu karnego, co także by uniemożliwiło przestrzaganie micwot, on jednak wspierał tych którzy potzrebowali pomocy duchowej i materialnej. Uczył podstaw judaizmu, duchowości.

DrukujEmail

Eastern Parkway 770

7701

W dniu 28 lipca 1940 roku został zakupiony  budynek przy Eastern Parkway 770 w części Crown Heights na Brooklynie w Nowym Jorku przez Agudas Chassidei Chabad - wspólnotę Chabad Lubawicz.

Były tam urządzone pomieszczenia mieszkalne, także klasy jesziwy i synagogi szóstego Rebe, Rabbi Yosef Icchak Schneersohna.

To miejsce również zostało  siedzibą jego zięcia i następcy, siódmego Rebe - Rabina Menachema Mendla Schneersona, i nadal jest głównym Centrum Światowe Chabad-Lubawicz,  żydowskich instytucji edukacyjnych i informacyjnych.

DrukujEmail

"Zakazane fotografie"

 

Warszawskie Getto latem 1941 roku.

Niemiecki żołnierz-radiooperator, fotograf Willy Georg latem 1941 roku, będąc w Warszawie nielegalnie przedostał się za mury Warszawskiego Getta/ Potajemnie fotografował, zrobił pięć filmów, ale został przyłapany przez patrol, który skonfiskował jego aparat fotograficzny wraz ze znajdującym się w nim filmem, ale pozostałe cztery Willy Georg zdołał ukryć w kieszeniach, które po wojnie udostępnił.

Oto "zakazane fotografie":

Gett0-15

 

Getto-1

Getto-2

Getto-3

Getto-4

Getto-5

Getto-6

Getto-7

Getto-8

Getto-9

Getto-10

Getto-11

Getto-12

Getto-13

Getto-16 2

Getto-16

Getto-17

Getto-18

Getto-19

Getto-20

Getto-21

Getto-22

Getto-23

Getto-25

Getto-26

Getto-30

Getto-29

Getto-28

Getto-27

 

 

 

DrukujEmail

Więcej artykułów…