Ki Tawo

Parsza Ki Tawo – Księga Dwarim - (דברים) - Księga Powtórzonego Prawa, 26:1 – 29:8

Ki Tawo -כִּי-תָבוֹא — w tłumaczeniu z języka hebrajskiego oznacza “gdy wejdziesz” lub “gdy wstąpisz”, lub “gdy przyjdziesz” , jest to pierwszy otwierający treść wyraz w Parszy. Parsza Ki Tawo jest 50-ą częścią cotygodniowego czytania Tory w cyklu rocznym i zarazem siódmą częścią w Księdze Dwarim. Tekst Parszy składa się z 2’575 Hebrajskich liter, 657 Hebrajskich słów.

 

 

 

 

 

Rabin Szalom Ber Stambler o Parszy Ki Tawo:

 Krótki opis Parszy Ki Tawo

Parasza Ki Tawo opowiada o ceremonii pierwszych zbiorów owoców (בִּכּוּרִים, bikkurim), o nakazie B-ga przekazywania ofiary dziesięciny i błogosławieństwie przy wykonywaniu tego nakazu lub o karze, gdy nakaz będzie złamany.

Mojżesz przekazuje synom Izraela nakaz Haszem: „I stanie się, gdy wnijdziesz do ziemi, którą Wiekuisty, Bóg twój, oddaje ci w udziale, abyś ją posiadł i zamieszkasz w niej, weźmiesz wtedy z pierwocin wszystkich płodów ziemi, które otrzymasz z ziemi twojej, którą Wiekuisty, Bóg twój oddaje ci, i włożysz w kosz i udasz się na miejsce, które wybierze Wiekuisty, Bóg twój, aby ustanowić imię Swoje tam” (Dwarim 26:1,2) Będzie to ofiara dziękczynna za wszystko, co Haszem uczynił dla synów Izraela.

Parsza zawiera również prawo dziesięcin, darowin przeznaczonych dla Lewitów i ubogich, a także szczegółowy opis, jakie błogosławieństwa i przekleństwamają mają być wypowiadane na górze Garizim  i górze Ejwal, jak już wspomniano o tym w Parszy "Re’eh". Mojżesz też przypomina synom Izraela, że są narodem wybranym przez Boga.

W Parszy "Ki Tawo" wspomina się o „Tohaha”("upomnienie"): po przypomnieniu błogosławieństw, które będą nagrodą Niebios za przestrzeganie przykazań Tory, Mojżesz przedstawia długą listę obfitującą w zdarzenia dramatyczne, nieszczęścia: choroby, głód, ubóstwo i wygnanie, które mogą spotkać Żydów, którzy odwrócą się od Tory, zapomną o nakazach Wiekuistego.

Zamyka tę parszę oświadczenie Mojżesza skierowane do synów Izraela o tym, że dopiero dziś, po czterdziestu latach tułaczki, gdy ukształtowało się społeczeństwo – Naród Żydowski, Haszem dał im: „serce, by wiedzieć; oczy, by widzieć, uszy, by słyszeć”

Kolejność czytania Parszy Ki Tawo w cyklu tygodniowym:

Pierwsze czytanie — Dwarim 26:1–11

Drugie czytanie – Dwarim   26:12–15

Trzecie czytanie – Dwarim 26:16–19

Czwarte czytanie – Dwarim 27:1–10

Piąte czytanie – Dwarim  27:11–28:6

Szóste czytanie – Dwarim  28:7–69

Siódme czytanie – Dwarim 29:1–29:8