Bereszit

 

Parsza Bereszit - KsięgaBereszit - בראשית (Księga Rodzaju), 1:1 – 6:8

Bereszit -בְּרֵאשִׁית – w tłumaczeniu z języka Hebrajskiego oznacza „na początku”, jest to piewszy wyraz tej Parszy, która stanowi pierwszy rozdział tygodniowego czytania Tory w cyklu rocznym. Parsza składa się z 7’235 Hebrajskich liter, 1’931 Hebrajskich słów, mieści się na 146 wersetach zwoju Tory.

Komentarze Rabina Szaloma Ber Stamblera:

 

Krótki opis Parszy Bereszit

„Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię…”

Pierwszy rozdział Tory jest powszechnie znany – fascynująca opowieść o stworzeniu świata.

W ciągu sześciu dni Bóg stworzył cały istniejący świat: w pierwszym dniu stworzył światło i ciemność i rozdzielił je na dzień i noc.

Na drugi dzień, uczynił Bóg przestwór i podzielił "między wodami, które nad przestworem, a wodami, które pod przestworem", i nazwał Bóg przestwór niebem.

Na trzeci dzień Bóg rzekł, by zebrały się wody w jedno miejsce pod niebem i by ląd wzniósł się nad wodami, tak powstały morza i ziemia, która za słowem Bożym porosła zieloną trawą i drzewami, całą roślinnością.

W czwartym dniu Stwórca określa położenie słońca, księżyca i gwiazd, i nadaje im funkcje „dla przyświecania ziemi i aby panowały dniem i nocą i przedzielać między światłem a ciemnością”.

Piątego dnia Bóg stworzył ptaki i ryby, i wszelkie "jestestwa żyjące".

W szóstym dniu Bóg stworzył – zwierzęta lądowe według rodzajów swoich i "wszelki płaz" według rodzajów swoich i nadał im nazwy. I tegoż dnia szóstego stworzył Bóg  człowieka "na obraz i podobieństwo Swoje", by panował na Ziemi. Człowiek został stworzony jako ziemska istota nieśmiertelna.

„I spełnione były niebo i ziemia i wszystek zastęp ich. I skończył Bóg dnia siódmego dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego po całym dziele Swoim, które uczynił. I pobłogosławił Bóg dzień siódmy i poświęcił go, albowiem w nim zaprzestał Bóg czynić wszystkie dzieła Swoje, które stworzył.” Dzień siódmy – Szabat.

Bóg stworzył człowieka z prochu ziemi i tchnął w niego "dech żywota, i stał się człowiek istotą żyjącą”. Stwórca stworzył też Eden, ogród z Drzewem Życia (zwanym też Drzewem Poznania lub Drzewem Dobra i Zła) – tam, w Rajskim Ogrodzie człowiek zamieszkał.

To był jeden-jedyny człowiek na całej Ziemi. „I rzekł Wiekuisty Bóg - Nie jest dobre dla człowieka, aby pozostał samotnym…”. – i uczynił jemu Stwórca pomoc odpowiednią – stworzył kobietę z żebra człowieka. I nazwał Bóg człowieka Adamem, mężem a kobietę – Ewą, żoną Adama.

Adam i Ewa mieszkają wGan Eden – Rajskim Ogrodzie. Mają zgodę Stwórcy, by korzystać i żywić się owocami całego ogrodu z wyjątkiem Drzewa Życia. Wąż kusi Ewę do naruszenia zakazu Wszechmogącego – Ewa zrywa zakazany owoc, który zjada razem ze swoim mężem Adamem. Za popełniony grzech nieposłuszeństwa, złamania zakazu Boskiego, człowiek traci nieśmiertelność – Adam i Ewa zostają wygnani z Rajskiego Ogrodu.

Ewa rodzi dwóch synów: Kaina i Abla. Kain z zazdrości, podstępnie zabija swojego brata Abla, za co Wszechmogący wypędza go, skazując na wieczną tułaczkę.

Ewa rodzi Adamowi trzeciego syna o imieniu Szet. To jego potomek w dziesiątym pokoleniu - Noach zostaje jedynym sprawiedliwym w całkowicie zdemoralizowanym społeczeństwie ziemian.

Kolejność czytania Parszy Bereszit w cyklu tygodniowym:

Pierwsze czytanie — Bereszit 1:1–2:3

Drugie czytanie – Bereszit 2:4–19

Trzecie czytanie – Bereszit 2:20–3:21

Czwarte czytanie – Bereszit 3:22–4:18

Piąte czytanie – Bereszit  4:19–22

Szóste czytanie – Bereszit 4:23–5:24

Siódme czytanie – Bereszit  5:25–6:8