Abram udaje się do Egiptu

Gdy Abram był w podróży, zapanował głód na jego ziemi, a ponieważ Egipt, w tym czasie znany był jako spichlerz świata, więc stał się celem wędrówki Abrama. Znając złe ścieżki postępowania i moralność Egipcjan, Abram starał się ukryć swoją żonę Saraj. Lecz celnicy odkryli i zabrali ją do pałacu Faraona, wierząc, że jest siostrą, a nie żoną Abrama. W nocy Bóg objawił się Saraj i zapewnił, że nic sie jej nie stanie. I dotknął Bóg Faraona i jego ludzi plagami, by nie mogli dotknąć Saraj. Gdy odkryli powód kłopotów, które ich spotkały, Faraon przywołał Abrama i skarcił go za to, że nie wyjawił mu, iż Saraj jest jego żoną. Wtedy odesłał Abrama i Sarai daleko, dając im uprzednio w podarku wiele bydła i sług.
Spory pasterzy
Głód się zakończył, więc Abram i jego domostwo, wraz z bratankiem Lotem, powrócili na swoje stare miejsce w Kanaanie, pomiędzy Bet-El i Aj. Abram był teraz bardzo bogaty. Posiadał stada, srebro, i złoto pod dostatkiem. Lot również miał dużą ilość owiec i bydła. Podczas gdy pasterze Abrama restrykcyjnie przestrzegali wskazanych przez ich pobożnego pana zasad dotyczących naruszania własności innych – pasterze Lota byli nieprzyjemnymi ludźmi nierespektującymi zasad sprawiedliwości.