Menora publiczna - trudne początki
Menora Chanukowa - wielka menora dumnie ukazująca się publicznie podczas Święta Chanuki aby uczcić święto i upublicznić Cud Chanuki, zwykle w tym okresie odbywają się też publiczne wydarzenia z udziałem zaproszonych dygnitarzy, którzy zostają uhonorowani zapaleniem jednej ze świec menory.
Tak się dzieje od lat….
Publiczne zapalenie świec menory chanukowej (chanukiji) zostało zainicjowane przez Rebbego, Rabina Menachema Mendela Schneersona w 1974 roku.
Sama idea zapalania świec menory chanukowej tak, by jak najwięcej osób społeczności żydowskiej mogła zobaczyć i poczuć ducha Chanuki, sięga czasów starożytnych, kiedy menory były zapalane poza prywatnymi domami by nagłośnić istotę Chanuki.
Koncepcja ustawiania dużych chanukij i zapalania na nich świec w miejscach publicznych została na całym świecie zainicjowana przez naszego Rebbe, Rabina Menachema M. Schneersona.
W 1973 r. Rabin M.M. Schneerson ogłosił swoją kampanię uświadamiającą znaczenie Chanuki, jej źródła i tradycji z niej związanych, zachęcając swoich zwolenników i wysłanników na całym świecie, by jednoczyli się ze swoją społecznością żydowską, udostępniali możliwość rozpalenia chanukowych świateł. Chabadnicy rozdawali blaszane chanukije tym, którzy nie mieli możliwości kupować; w 1974 roku rozdano ponad 60’000 chanukij. Podtrzymując kampanię Rebbe’go krzewienia wiedzy na temat Chanuki, Rabin Abraham Shemtov zapalił świecę menory chanukowej tuż przy Liberty Bell (Dzwonku Wolności) w Sali Niepodległości w Waszyngtonie.
W następnym roku 1975, słynny rockman Bill Graham sponsorował budowę menory Chabad Lubawicz w San Francisco.
Obecnie uroczystości odbywają się na całym świecie. W 2013 Chabad zaplanował i zrealizował 15 tysięcy publicznych wydarzeń związanych z zapaleniem świec na menorach chanukowych wzniesionych na całym świecie w miastach i miasteczkach, w stolicach i na prowincjach.
Początki kampanii były nie łatwe. Pojawiła się opozycja ze strony żydowskich organizacji, które twierdziły, że gdy tylko menora zostanie dopuszczona do szerszej publiczności, chrześcijańskie i inne religijne organizacje stworzą religijną atmosferę przymusu. Jednak były to nieuzasadnione obawy. ”Nigdy nie słyszałem o sprzeciwie ze strony nie-Żydów, że publiczne e’enty związane z Chanuką są przejawem wymuszenia lub ‚wtłoczenia” judaizmu w społeczeństwie społeczeństwie”, pisze David Novack , profesor żydowskich studiów na Uniwersytecie w Toronto, w „Żydzi w Amerykańskim Placu - Publiczna Menora”, argumentując za tym, by menora była w przestrzeni publicznej.
W latach 80-tych wzniesienie menory w Pittsburghu, USA stało się ‚hitem’ publikacji prasowych, gdy sprawa trafiła do Sądu Najwyższego w hrabstwie Allegheny przeciwko ACLU. Sąd w owym czasie zezwolił na wzniesienie menory, przyjmując argument, że menora ma powszechne przesłanie dla wszystkich.
Publiczne światła menory chanukowej, w przeszłości debatowane i kontrowersyjne, są obecnie powszechne w okresie Chanuki na całym świecie jako symbol święta wolności religijnej, męstwa, wierności tradycji. „Odwieczny Cud Jedności narodu żydowskiego, który szanuje wolność życia i czczenia w pokoju, tę samą wolność, o którą Machabeusze walczyli tak bardzo, bardzo dawno temu", powiedział wiceprzwodniczący Joe Biden zebranym w wydarzeniu, które było transmitowane i relacjonowane na żywo na całym świecie.
Dzięki Rebbe, Rabinowi M.M. Schneersonowi, jego ideji, którą potrafił wprowadzić w życie możemy podziwiać w wielu miejscach na całym świecie - światło chanukowe rozprasza zmrok.
