Machabeusze
Przed swoją śmiercią Matatiach zebrał swych synów i zaklinał ich do dalszej walki w obronie Tory B-ga. Poprosił ich by słuchali rad ich brata Szymona Mądrego. Podczas wojny jednak, powiedział, że ich przywódcą powinien być Jehuda Silny. Juda także był zwany, “Makabi” (“Machabeusz”), – słowo, które po Hebrajsku jest także akronimem od słów Mi Kamocha Ba’ejlim Haszem, “Kto jest jak Ty, O B-że”.
Matatiach
Pewnego dnia kaci Antiocha przybyli do wioski Modin, gdzie mieszkał stary kapłan, Matatiach. Syryjski oficer wybudował ołtarz na rynku wioski i rozkazał, by Matatiach wzniósł ofiarę greckim bogom. Matatiach odpowiedział: „Ja, moi synowie i moi bracia zostaniemy wierni przymierzu, które B-g zawarł z naszymi przodkami!”
Nie długo potem, Seleukos został zabity, a jego brat, Antioch IV zaczął sprawować władze nad Syrią (w 3585r. – 174r. P.N.E.) Był on tyranem, wściekłym i porywczym, oraz lekceważącym religie i uczucia innych. Był nazywany “Epifanes”, co znaczy “ulubieniec bogów”, kilku innych Syryjskich władców otrzymało podobny tytuł, lecz jemu ówczesny historyk, Polebiusz, nadał epitet „Epimanes” („wariat”), tytuł, który lepiej odzwierciedlał charakter okrutnego króla.
Męczennicy
Antioch powrócił z Egiptu wciekły przez Rzymską ingerencje w jego ambicje. Gdy usłyszał o tym, co się stało w Jerozolimie, nakazał swojej armii zaatakować Żydów. Tysiące Żydów zamordowano, poczym Antioch wprowadził serię okrutnych rozporządzeń: Żydowska wiara została zakazana, księgi Prawa skonfiskowane i spalone. Szabatowy odpoczynek, obrzezania i prawa dotyczące żywności zostały zakazane pod karą śmierci. Jeden z szanowanych starców owego pokolenia, Rabin Eliezer, człowiek sędziwego wieku 90 lat, otrzymał rozkaz zjedzenia świniny, by inni uczynili to samo. Gdy odmówił, zasugerowano mu, by wziął kawałek mięsa i przybliżył go do ust, by wyglądało jakby jadł, ale Rabin Eliezer odmówił zrobienia nawet tego, i został ukarany śmiercią.
Pod Syryjskimi Rządami
Ponad 2000 lat temu był czas, kiedy ziemia Izraela była częścią Syryjsko-Greckiego Imperium, zdominowanego przez Syryjskich władców z dynastii Seleucydów.
Żeby opisać historie która doprowadziła do Chanuki, zaczniemy od Antiocha III, Króla Syrii, który panował od 3538r. do 3574r. (222 – 186 P.N.E.). Prowadził on wojnę o ziemie Izraela z Królem Egiptu, Ptolemeuszem. Antioch był zwycięski i Ziemia Izraela została zaanektowana do jego imperium. Na początku swoich rządów był pozytywnie nastawiony do Żydów i nadał im szereg przywilejów. Później jednak, gdy po klęsce z Rzymianami został zmuszony do płacenia ogromnych podatków, ciężar spadł na różne narody jego imperium, które musiały ciężko dostarczać złoto wymagane przez Rzymian. Kiedy Antioch umarł, jego syn Seleuciusz IV przejął władzę i kontynuował udręczać Żydów.
