wg Yanki Tauber

Wczoraj rano, kiedy odwoziłem do szkoły moją siedmioletnią córkę, zapytała mnie: "Jaki jest najważniejszy dzień w roku?"

"Jom Kipur" – odpowiedziałem odruchowo. Lecz chwilę później powiedziałem – "A może Purim ?....".

Na następnych czerwonych światłach znowu się 'poprawiłem': "Właściwie, to Pesach jest takim bardzo ważnym dniem w naszej historii. Szawuot też, kiedy otrzymaliśmy Torę i Rosz Haszana też..."

List Rebego Lubawiczera, Rabina Menachema M. Schneersona

Z B-żej Łaski
7 Adar, 5712
Brooklyn, N.Y.
Jedenasta Doroczna Konwencja Komitetu do Wsparcia Żydowskiej Edukacji, pod auspicjami Merkos L'Inyonei Chinuch, Inc.
Niech B-g was wszystkich błogosławi

Yanki Tauber

W Purim, nic nie jest takie jakim się wydaje.

Ten brutalny potwór jest naprawdę słodką nieśmiałą Sarą z drugiej klasy. Ta piękna Królowa Ester z wysadzaną klejnotami koroną jest w rzeczywistości twoim bratem Mojsze. Czy to gigantyczne trójkątne-wypełnione-makiem-ciastko idzie w dół ulicy? A jak mały Michael zapuścił tę bujną białą brodę?

Dlaczego przebieramy się w Purim? Bo w Purim nic nie jest takim jakie się wydaje. Czy banicja Waszti jest po prostu jedną z tych rzeczy, która wydarza się, kiedy upija się rozpustny Perski imperator?

"Osoba jest zobligowana do picia w Purim" – mówi Talmud – "póki nie będzie znała różnicy pomiędzy 'Przeklęty Haman' (Arur Haman) i 'Błogosławiony Mordechaj' (Baruch Mordechaj)”.

Istnieją różne typy radości. Istnieje "radość micwy” dla Żyda, która jest nakazana w: "Służ B-gu z radością" (Psalm 100:2). Micwa wypełniana radośnie jest większa, głębsza, bardziej żywa, niż micwa wykonana mechanicznie. Ta radość, jednakże, nie tkwi w niej samej, lecz ze względu na uwydatnienie micwy.