Miejsce Jichud


Natychmiast po chupie państwo młodzi udają się do “miejsca Jichud” (odosobnienia), w którym mogą spędzić kilka chwil sam na sam.1 Zgodnie z tradycją, do pomieszczenia młodą parę odprowadzają jej rodzice. Po kilku chwilach wychodzą i małżonkowie zostają sami i zamykają drzwi od środka. Para zostaje pozostawiona sama sobie na przynajmniej osiem minut 2.


Rolą świadków jest upewnić się, że w pomieszczeniu Jichud pozostała tylko młoda para, a drzwi pozostają zamknięte. Wszyscy oczekują określony czas na wyjście młodych.
Tymczasem wewnątrz pomieszczenia młoda para może wreszcie złamać post. W tym też czasie, zgodnie ze zwyczajem małżonkowie wymieniają się upominkami. Wielu panów właśnie wówczas ofiarowuje wybrankom pierścionek z brylantem. Panna młoda zakłada teraz biżuterię, którą musiała zdjąć pod chupę.
Wedle zwyczaju w miejscu Jichud panna młoda powinna pobłogosławić pana młodego. Wypowiada następujące słowa: “Abyś doświadczył długiego żywota i połączył się [ze mną] w miłości na wieczność. Abym zasłużyła na życie u twego boku po wsze czasy.”
Kiedy minie już cała pompa i ceremonia dobiega końca, nadchodzi wreszcie czas, w którym państwo młodzi mogą kilka momentów spędzić tylko razem. Zwyczaj Chabadu mówi, aby przed przybyciem młodej pary na progu pomieszczenia Jichud umieścić łyżeczkę ze srebra. Państwo młodzi, najpierw pan młody, potem jego wybranka przechodzą nad łyżeczką, najpierw prawą, potem lewą nogą.
Na ślubach sefardyjskich, nowożeńcy czekają do końca przyjęcia weselnego i dopiero wówczas udają się do miejsca Jichud, natomiast świadkowie nie muszą ich wejścia obserwować.
Dlaczego:
Małżeństwo żydowskie składa się z dwóch etapów: kiddushin (zaręczyn) oraz nisu’in (zaślubin). 4 Niektóre autorytety z dziedziny halachy utrzymują, że nisu’in dobiega końca dopiero wówczas, gdy pan młody zabiera panną młodą do miejsca odosobnienia, gdzie spędzają razem trochę czasu. Prawo żydowskie zakazuje, aby mężczyzna i kobieta spędzali czas tylko razem do momentu zaślubin. A zatem wejście do miejsca Jichud oznacza dokonanie się aktu małżeństwa..
Znaczenie w Kabale:
Kiedy minie już cała pompa i ceremonia dobiega końca, nadchodzi wreszcie czas, w którym państwo młodzi mogą kilka momentów spędzić tylko razem, a zatem cel całego tego zgiełku zostaje wreszcie osiągnięty! Przecież młodej parze należy się przerwa od tłumu znajomych, przyjaciół i rodziny, wznoszących na ich cześć okrzyki radości. To bardzo istotna lekcja dla świeżo upieczonych małżonków – nigdy nie można dopuścić, aby zgiełk dnia codziennego wdarł się do życia pary, należy zawsze potrafić znaleźć czas tylko dla siebie.  
Przypisy
1.
Jeżeli panna młoda jest niddah – para nie może zostać pozostawiona sama dopóki panna młoda nie zanurzy się w mykwie – wówczas rabin prowadzący ceremonię udzieli parze wskazówek odnośnie procedury związanej z miejscem Jichud.
2.
Jeżeli czas bardzo nagli – wszystko się opóźnia, a goście się niecierpliwą okres przebywania w Jichud może zostać skrócony do pięciu minut.
3.
Jak wspomniano w tekście poświęconym narzeczeństwu , obrączki daje się znacznie później.
4.
Więcej szczegółów można znaleźć w tekście Kiddushin -- Zaręczyny .
Kilka słów o artyście: David Brook mieszka w Sydney w Australii i trudni się sprzedażą swoich dzieł od wieku szkolnego. Obecnie zajmuje się także rysunkiem i tworzeniem obrazków na potrzeby sieci. Możliwość obejrzenia oraz zakupu jego prac, jest możliwa za pośrednictwem strony davidbrookpaintings.com

DrukujEmail