Lech Lecha

 

Lech LechaParsza Lech Lecha – Bereszit - בראשית (Księga Rodzaju) 12:1 – 17:27

Lech-Lecha, Lekh-Lekha lub Lech-L'cha (לֶךְ-לְךָ — w tłumaczeniu z języka Hebrajskiego: “idź sobie” ) — są to piąte I szóste słowa w trzeciej w kolejności parszy w cyklu rocznym czytania Tory. Ta parsza zawiera 6’336 Hebrajskich liter, 1’686 Hebrajskich słów i 126 wierszy.

Komentarz Rabina Szaloma Stamblera:

 Krótki opis Parszy Lech Lecha

I rzekł Wiekuisty do Abrama: Wyjdź z ziemi twojej, i z ojczyzny twojej, i z domu twojego, do ziemi, którą ci wskażę. A uczynię cię narodem wielkim, i pobłogosławię cię, i wywyższę imię twoje i będziesz błogosławieństwem. ” (Bereszit, 12:1,2)

Abram wraz ze swoją żoną Saraj oraz bratankiem Lotem wyruszają do ziemi Kanaan. Tam Abram wznosi ołtarz z ofiarnicą dla Boga. Z pełnym poświęceniemi nadal rozpowszechnia wśród ludzi wiedzę o Bogu Jedynym.

Wybuch głodu zmusił Abrama, aby wraz z żoną Saraj i Lotem powędrować do ziemi Micraim. Tam z obawy przed władzami, ze względu na piękną urodę Saraj, małzonkowie nazywają siebie bratem i siostrą, dzięki czemu Abram unika śmierci, ale piękna Saraj zostaje zabrana do pałacu Faraona. Kara z Góry zesłana, jednak, uniemożliwa Faraonowi posiąść Saraj. Władca zostaje więc zmuszony do odesłania Saraj z powrotem do Abrama i jako zadośćuczynienie przekazuje w prezencie mu złoto, srebro, i stada bydła. 

Po powrocie do ziemi Kanaan, Lot odchodzi od Abrama by osiedlić się w mieście Sodoma pełnym rozpusty i bezprawia. Tam Lot zostaje on schwytany do niewoli, gdy wojska króla Mezopotamii wraz z jego trzema sojusznikami podbijają pięć miast w dolinie Sodomy. Wówczas Abram z niedużą grupą swoich sprzymierzeńców wyruszają w drogę, by wyzwolić bratanka. Odnosi zwycięstwo nad czterema władcami za co otrzymuje błogosławieństwo od Malki Cedeka, władcy Szalem (Jerozolima). 

Bóg ustanawia z Abramem przymierze, przypowiadając mu potomstwo, przy tym zapowiada wygnanie i niedoli narodu żydowskiego oraz poświęcenie Ziemi Świętej jako wieczne dziedzictwo synom Izraela. 

Dziesięć lat po przybyciu do ziemi Kanaan wciąż bezdzietna Saraj namawia Abrama, by poślubił jej niewolnicę Hagar. Hagar, po zajściu w ciążę, zaczyna lekceważyć swoją Panią Saraj, a gdy Saraj upomina ją, traktuje surowo, Hagar ucieka. Anioł dościga Hagar, nakazując jej wrócić i przekazując jej, że urodzi syna, który będzie założycielem wielkiego narodu. W wieku 86 lat Abram zostaje ojcem syna - Iszmaela, którego urodzi mu Hagar.  

Gdy Abram skończył dziewięćdziesiąt i dziewięć lat, Bóg zmienia imię Abrama na Abraham, co oznacza "Ojciec wielu narodów", oraz imię Saraj na Sarah - "Władczyni" i obiecuje, że będzie miała syna, którego oni nazwą Icchakiem. Zapowiada, że Icchak zostanie założycielem wielkiego naródu. Z tym narodem Bóg ustanowi szczególne przymierze – wieczne przymierze dla jego potomstwa. 

Bóg nakazuje Abrahamowi oraz wszystkim jego domownikom płci męskiej obrzezanie, jako znak przymierza z Bogiem. Jest to również nakaz Boga dla całego potomstwa. 

Kolejność czytania Parszy Noach w cyklu tygodniowym:

Pierwsze czytanie — Bereszit  12.1:13

Drugie czytanie – Bereszit 12:14–13:4

Trzecie czytanie – Bereszit 13:5–18

Czwarte czytanie – Bereszit  14:1–20

Piąte czytanie – Bereszit  14:21–15:6

Szóste czytanie – Bereszit 15:7–17:6

Siódme czytanie – Bereszit  17:7–27

DrukujEmail